Ünite Tekrar Testleri - 1

I. Döneminin/ en önemli temsilcisi / Ahmet Hamdi Tanpınar’dır.
II. Genç yazarlar / sevgiyle kucaklaşıp / hasret giderdi.
III. Önümdeki / en büyük engel / senin yokluğundur.
IV. Şimdiki çocukları kandırmak, avutmak / imkânsızdır.
V. Suyun önemini kavrayamayan bir nesil / yetişiyor.

Cümlede bildirilen işi, oluşu ya da hareketi yapan ve yüklemde belirtilen duruma konu olan öğeye “özne” denir. Öznenin yaptığı, yüklemin bildirdiği işten etkilenen sözcük ve sözcük gruplarına nesne denir. “Padişah, caminin avlusuna ustaları topladı.” cümlesinde toplama işini yapan “padişah” tır ve cümlenin öznesidir. Padişahın toplama işinden etkilenen ise “ustalardır ve cümlenin nesnesidir.

Yaratıcı kabiliyeti olan zeki insanlarda, ruhsal sorunların oranı diğer insanlardan yüksektir.

Bu cümleyle ilgili,

I. Yer tamlayıcısı - özne - zarf tamlayıcısı - yüklemden oluşmaktadır.
II. Cümlede nesne bulunmamaktadır.
III. Vurgulu öge zarf tamlayıcısıdır.
IV. Özne söz öbeğinden oluşmaktadır,

Temmuz sıcağı ortalığı kavururken ben ağaçların gölgesinde oturuyorum.

Duygularımız, kontrolümüz dışına çıktığı sürece bizi hâkimiyeti altına alır.

Zaman, kimse arasında ayrımcılık yapmayan çok adaletli bir işverendir.

(I) Odanın sessizliğini sadece saatin tik tok sesi bozuyordu. Onun haricinde ders çalışmam için ortam uygundu. (II) Sabaha doğru, saat beş gibi, gözlerim kanlanmaya başlamıştı. Çalışmayı bıraktım. Tüm konuları gözden geçirmiştim. Artık sınava hazırdım. Tabii bir de uyuyup dinlenmem gerekiyordu. Göz kapaklarımı zor tutuyordum. Kendimi yatağa atıverdim. (III) Rüyamda nur yüzlü bir adam, aksakallı bir dede, sınavı başarıyla geçeceğimi söyledi. (IV) Uyandığımda yüzüme tatlı bir gülümseme yayıldı.

Yer tamlayıcısı; işin, hareketin veya oluşun yapıldığı yeri veya hareketin yönünü ifade eden öğedir. “Telefonumu evde unuttum.” cümlesinde “evde” sözcüğü cümlede yer tamlayıcısı olarak kullanılmıştır. (Nerede unuttum?/ evde) Ayrıca yer tamlayıcısı, yükleme sorulan “Kime, kimde, kimden, nereye, nerede, nereden, neye, neyde, neyden?” sorularına cevap verir.

Türkü, bir ezgi ile söylenen halk şiirinin her çeşidini göstermek için Türkiye'nin sözlü geleneğinde kullanılan türdür.

Bu şiirde numaralanmış altı çizilen bölümler, içinde bulundukları dizenin bir öğesidir.

I. Yalnız senin gezdiğin bahçede açmaz çiçek,
II. Bizim diyarımız da bin bir baharı saklar!
III. Kolumuzdan tutarak sen istersen bizi çek
IV. İncinir düz caddede dağda gezen ayaklar
V. Sen kubbesinde ince bir mozaik ararsın
VI. Gezersin kırk asırlık mabedin içini
VII. Bizi sarsar bir sülüs yazı görsek duvarda,
VIII. Bize heyecan verir bir parça yeşil çini