……………………………………………...
Bir zamanlar, bir köyde yaşayan ve ağaçları çok seven bir çocuk varmış. Babası küçük çocuğu yanına çağırmış. Ona bir tohum vermiş: "Oğlum bu senin ağacın olacak. Bunu bahçeye ek ve düzenli olarak sulamaya devam et!" demiş.
Küçük çocuk tohumu ekmiş, düzenli olarak sulamış. Fakat aradan bir yıl geçmesine rağmen tohumda herhangi bir değişiklik olmamış. Çocuk üzülerek babasına: "Babacığım galiba ağacım yeşermeden öldü." demiş. Babası gülerek: "Hayır oğlum ölmedi, daha yeryüzüne çıkmak için hazır değil. Sen sulamaya devam et ve bekle." demiş.
Aradan dört yıl geçmiş. Çocuk babasının söylediğini unutmuyor, tohumunu suluyormuş. Nihayet beşinci yılın sonlarına doğru tohum yeşermeye başlamış. Aradan altı hafta geçmiş. Beş yıldır toprağın altından çıkmayan tohum, altı haftada 27 metre boyuna ulaşmış. Gözlerine inanamayan çocuk babasına: "Baba bu nasıl oldu?" diye sormuş. Babası: "Bak oğlum, bu ağacın adı Bambu. Aylarca toprağın altında kalır, sonra da kısa sürede böyle kocaman olur. Ama sen sabırlı olmasaydın şimdi böyle bir ağacın olmayacaktı." diye cevap vermiş.