Ünite Tekrar Testleri - 2

Tasavvuf hayatını benimsemiş olan kimselere mutasavvıf denir. Bu kişiler Allah'ın (c.c.) rızasını kazanmak için çabalar. Nefsi temizlemeyi ve güzel ahlak sahibi olmayı hedeflerler. Allah (c.c.) ve Resulü’nün (s.a.v.) ahlakı ile ahlaklanmaya çalışırlar. Yine mutasavvıflar, hayatı ibadet, zikir gibi birtakım faaliyetler ile değerlendirmeye çalışırlar. Boş ve faydasız işlerden kendilerini korurlar. Halkı bilinçlendirmek için de farklı farklı metotlar geliştirerek İslam’a hizmet etmeye çalışırlar.

Metinden mutasavvıflarla ilgili olarak;

I. Kendilerini ilgilendirmeyen gereksiz işlerden uzak kalırlar.
II. Halklı irşat etmek için çeşitli faaliyetlerde bulunurlar.
III. Hakk’ın (c.c.) rızasını elde etmeye çalışırlar.
IV. Kendilerini ibadetten alıkoyacak evlilik, ticari hayat gibi hususlardan uzak kalırlar.

Tasavvuf, İslam’ın anlaşılmasını kolaylaştırmaktadır. Aynı zamanda İslam’ın geniş topluluklara ulaşmasında da etkin rol oynar. Tasavvuf sayesinde İslamiyet başta Anadolu toprakları olmak üzere Balkanlar, Hindistan, Endonezya, Kuzey Afrika gibi farklı coğrafyalarda yayılma imkânı bulmuştur.

Metinden tasavvuf ilgili;

I. İslam’ın farklı bölgelerde yayılmasında destek olmuştur.
II. İslam dininin anlaşılmasını kolaylaştırmıştır.
III. İbadet hayatının düzenlenmesinde etkili olmuştur.

I. Bazı mutasavvıflar tasavvufu kalbe sadece Allah (c.c.) sevgisini yerleştirmek olarak tanımlar.
II. Tasavvuf ilmi Hz. Muhammed'in (s.a.v.) yaşantısını örnek alır ve insanlara Hz. Muhammed’in (s.a.v.) yaşam tarzını anlatır.
III. Tasavvufun temel kaynağı Kur’an-ı Kerim ve Hz. Muhammed’in (s.a.v.) sünnetidir.

Tasavvufta önemli olan yaşam tarzlarından birisi de kişinin Allah (c.c.) rızasını gözeterek, samimi bir şekilde yaşam sürmesidir. Tasavvufta bu durum ihlas kavramı ile ifade edilir, ihlas sahibi bir birey tüm tutum ve davranışlarında ikiyüzlülükten sakınır, Allah (c.c.) için bir yaşam sürer.

Tasavvuftaki önemli kavramlardan birisi de mâsîvadır. Terim olarak Allah’ın (c.c.) varlığı dışındaki bütün varlıklara mâsîva denir. Tasavvuf, bireyin sadece Allah’a (c.c.) yönelmesini ve Allah (c.c.) dışında başka varlıkların peşinden koşulmaması gerektiğini vurgular.

İnsan-ı kâmil dediğimiz olgun bir Müslüman ancak Allah, peygamber, insanlar ve dünya ile ilişkilerinde ortaya çıkan özellikleri ile tanınır.

Nefs-i Emmare: Kötülüğü emreden ve bundan zevk alan nefistir.
Nefs-i Levvame: Kötülükten pişmanlık duyup bağışlanma isteyen nefisir.
Nefs-i Mülhime: Allah'tan ilham alan nefistir.
Nefs-i Mütmainne: Gönül doygunluğuna ulaşan nefistir.
Nefs-i Radiyye: Allah'tan razı olmuş nefistir.
Nefs-i Mardiyye: Allah'ın razı olduğu nefistir.
Nefs-i Kâmile: Saf, tertemiz olan nefistir.

Kutularda tasavvufi düşünce sisteminde bir kişinin nefsinin tamamlaması gereken “ahlaki” aşamalar yukarıdan aşağıya doğru verilmiştir.

İslam’daki tasavvuf anlayışı sadece teorik planda incelenen bir durum değildir. Bilakis İslam'daki tasavvuf, gündelik hayatı etkileyen, ona yön veren, bireyleri Allah’ın (c.c.) razı olacağı güzel ahlak ile donatmaya çalışan bir düşünceye sahiptir. Bu düşünce ise tarikatlar yoluyla pratik hayatta uygulamaya konmuştur.

İlk dönem sufiler, Hz. Muhammed’in (s.a.v.) yaşadığı örnek hayatı kendilerine rehber edinmişlerdi. O’na (s.a.v.) tam bir teslimiyetle bağlanmayı yaşamlarının ilkesi olarak görmüşlerdi. Çünkü İslam’a göre Hz. Muhammed’e (s.a.v.) tabi olmak Allah’ı (c.c.) sevmenin göstergesi olarak kabul edilmektedir.

Tasavvufi yaşam aslında İslam’ın manevî hayat tarzıdır. İslam geleneğinde tasavvuf yolunu benimseyen kimselere sufi ya da mutasavvıf denir. Tasavvufi hayatın temelinde Allah’ı (c.c.) çokça zikretmek bulunur. Allah’ı (c.c.) çokça zikreden kişinin gönlünde sadece Allah (c.c.) sevgisi nakşedilir.