Söz Sanatları - 4

Sen gelmezsen kış geliyor.
Soğuyup donuyor güneşim.
Buz tutmuş içim dışım.
Cam gözlerimde donuk gözyaşım.
Buzul çağını getirir gidişin

(I) Türk edebiyatının 20. yüzyılda öne çıkan eleştirmenlerinden biridir Nurullah Ataç. (II) Özellikle şiir sanatı alanında yaklaşık otuz yıl çok sayıda eleştiri yazısı kaleme alır. (III) Onun eleştirileri her ne kadar öznel ve keyfî nitelik taşısa da dönemi içerisinde dikkate değer bir etki alanı yaratır. (IV) Modern Türk edebiyatı üzerinde yoğunlaşan eleştirel bakışında Fransız edebiyatı ve klasik Türk edebiyatıyla kurduğu metinler arası ilişkiler ağı önemlidir. (V) Yargılarında kimi çelişkilere rağmen bir zevki temsil etmesi ve döneminin şiir sanatından anlayan başlıca kişilerinden biri olması, onun kaleminin dikkate alınmasına zemin hazırlar.

Bütün mimarlar yüksek mühendisler de Bir tek sen kaldın alçak, ey Sinan Usta

Bu dizelerde,

I. Tariz
II. Tezat
III. istiare
IV. Telmih
V. Nida

Aynalar, bakmayın yüzüme dik dik
İşte yakalandık, kelepçelendik

Olur mu dünyaya indirsem kepenk
Gözyaşı döksem Nuh Tufanı’na denk

Zulmün kucağında Musalar doğar,
Açılır Bahr-ı Ahmet küffarı boğar.
Sükût edince esbap bıldırcın yağar.
Yoksa nusreti ebabilden mi sandın?

Cinayeti kör bir kayıkçı gördü
Ben gördüm, kulaklarım gördü
Vapur kudurdu, kuduz gibi böğürdü
Hiçbiriniz yoktunuz orada

Bakmaz mısın Karac’oğlan halına
Garip bülbül konmuş gülün dalma
Kadrin bilmeyenler alır eline
Onun için eğri biter menevşe

“ilahi her neyi gülzâr ettinse anı ittim. İlahi elime her ne sundunsa anı tattım. İlahi gönlüm oduna ne yaktınsa o tüter, ilahi vücudum bahçesine ne diktinse o biter.”