Ünite Tekrar Testleri - 1

Düşünün boydan boya

Aynı çiçek, aynı renk 

Biri diğerine denk 

Sıkılmaz mı insan kırda? 

İnsan dediğin sonra 

Ne bir robot, ne bez bebek 

Her biri birer çiçek 

Benzer ışıyan yıldıza

Salih MERCANOĞLU

Bugün okulda tiyatro seçmeleri yapıldı. Ben de katıldım. Benimle birlikte birkaç kişiyi seçtiler. Haftaya aramızda bir eleme daha yapacaklarmış.

Sıcak, yazdan kalma bir sonbahar akşamında döndü eve ağabeyim. Onu o kadar uzun zamandır görmüyordum ki bu gelen o mu yoksa bir yabancı mı bilemiyordum. Öyle ki bana “Ağabeyin geldi.” dediklerinde önce sevindim, sonra neden sevindiğimi anlayamadım bile.

Hilmi Ağa, bir tekme vurarak yorganı fırlattı. Ufak tefek bir adam, başını yastığa sokmuş, sırtını çıkarmış, yüzükoyun yatıyor, kımıldamıyordu. Hayır, bu Eşref değildi. Memur, feneri ona doğrultunca gece karanlığına inat, yuvarlak aydınlığın ortasında kalan adam doğruldu. Şimdi bu yüzü herkes tanımıştı.

Eylül ayında başlayıp kırk gün süren kışlık yiyecek hazırlama sürecinden sonra herkese bir tembellik çökerdi. Harman sonunda ambarını dolduran halk, hükümet konağı altındaki sıra kahvelere toplanır, gevezelik edip kışı tasasızca karşılardı. Fakat bu yıl bir odun kıtlığı vardı. Veba, hayvanları kasıp kavurmuş, en yaman öküzleri devirmişti. On sekiz saat ötedeki ormandan kasabaya odun indirecek acar öküzler yoktu.

Annemin doğduğu kasabaya ilk defa o yaz geliyordum. Şanssızlık bu ya yolda arabam bozuldu. Yaşlıca | bir adam, traktörüyle geçerken dur- “Ş du ve bana yardım etti. Kimlerden ^ olduğumu sordu. Meğer annemin bitişik komşusuymuş yıllar önce.

Büyümek kaçınılmaz bir sondu 

Ve ne zaman büyümeye başlasak 

Elimizden bir oyuncak alındı

 Bir acı tutuşturuldu.

Yusuf ALPER

Genç prens, gece gündüz demeden günlerce yol gitmiş. Bir ormana varmış. Bu ormanda bir cadı yaşıyormuş. Cadı, prens ormana adımını atar atmaz onun geldiğini anlamış. Hemen bir tuzak kurmuş.

Şimdi sana gösterdiğim ak bulutun ardına kayan, güneşte parıldayan şeylerin ne olduklarını söyleyebilirim. Onlar, gelecek bahar bozkırı yeşertmek için hava yolculuğuna çıkmış tohumlardı. Sonbaharda hep böyledir, yer ve gök bu tohumlarla doludur.

Edebiyatımızın en üretken yazarlarından 89 yaşındaki Adalet Ağaoğlu, yeni bir kitap yayımlıyor. “Düşme Korkusu” adıyla eylülde çıkacak kitap ile ilgili yazar, “Düşmek sadece yere düşmekten ibaret değil. Bir de manevi yanı var.” diyor.

(I) Öğretmen son ders herkesi tek tek tahtaya kaldıracağını söyleyince heyecanlandım. (II) Tahtaya çıkanlar kendilerine verilmiş olan şiirleri ezberlemişti. (III) Bense bugüne ezberleyeceğimizi bilmiyordum ve dün misafir geldiğinden bakamadım bile. (IV) Şiiri ezberlemediğimi gören öğretmenim bana kızınca da eve gelene kadar ağladım.