Masal/Fabl Çeşitleri ve Özellikleri - 6

Oğlu, “Katmeri yedim ve katmer zehirli imiş. Ölüyorum.” cevabını vermiş. Anası, “Ah benim yavrucuğum! O katmeri ben yaptıydım, dervişi zehirleyeyim diye. Şimdi ne olacak?" diye çırpınmaya başlamış. Oğlan ölmüş. Kocakarı dizlerini dövmeye, saçını başını yolmaya başlamış. Fakat elden ne gelir? Olan olmuş bir kere dervişin dediği doğru değil mi imiş? Derviş ona, “Koca nine! Herkes eder, kendine eder, döner yine kendine eder.” dememiş mi? Koca nine de kendi kendine etmiş. Ebu Cehil kazdığı kuyuya kendi düşer derler. Koca nine de kendi kazdığı kuyuya kendisi düşmüş.

İp koptu, beşik devrildi. Anam kaptı maşayı, babam kaptı meşeyi, döndürdüler dört köşeyi. Dar attım kendimi dışarı… Kaç kaçmaz mısın? Vardım bir pazara. Bir at aldım dorudur diye. Bineyim dedim, at bir tekme salladı bana geri dur diye... Padişahın toplan ateşe başladı. Topladım gülleleri cebime koydum darıdır diye. Tozu dumana kattım, Edirne'ye yettim. Selimiye minarelerini belime soktum borudur diye. Yakaladılar beni tımarhaneye attılar delidir diye. Babamdan haber geldi, onun eski huyudur diye. Bereket inandılar, tutup beni saldılar. Neyse uzatmayalım, masala başlayalım...

I. Billur Köşk Masalları
II. Kelile ve Dimne
III. Mantıku’t-Tayr
IV. Binbir Gece Masalları

Tavşan sürekli övünüyor, “Kimse benden daha hızlı koşamaz.” diyormuş. Bir gün kaplumbağa tavşana “Haydi yarışalım!” demiş. Tavşan bu işe pek gülmüş, tamam demiş. Başlamışlar yarışa. Tavşan kendine çok güveniyormuş. Bu sebeple kaplumbağanın kendisini yenemeyeceğinden emin bir şekilde uzanmış, uyuyakalmış. Uyanınca bir de ne görsün yavaş yavaş yürüyen kaplumbağa, yarışı kazanıvermiş.