Ünite Tekrar Testleri - 14

I. Şakacı bir dedeydi.
II. Torunlarıyla oyun oynayan bir dedeydi.
III. İbadet ederken torunlarından uzak duran bir dedeydi.
IV. Torunlarına zaman ayırmayan bir dedeydi.

Hz. Muhammed (s.a.v.) secdeye gidince torunları Hz. Hasan (r.a.) ve Hz. Hüseyin (r.a.) de gelip sırtına binerlerdi. Hz. Peygamber secdeden kalkarken onları yumuşak bir şekilde alıp yere bırakırdı. Secdeye gidince onlar yine sırtına binerlerdi. Bu durum, namaz bitene kadar bu şekilde devam ederdi. Namaz bitince Hz. Muhammed (s.a.v.) onlara hiç kızmadan kucaklar ve dizlerine oturturdu.

Hz. Ömer anlatıyor: Peygamberimizin huzuruna Havazin kabilesinden bir takım esirler getirilmişti. İçlerinde bebeği olan bir kadın da vardı. Ancak bu kadın, çocuğunu kaybetmişti. Esirler arasında çocuğunu bulunca hemen onu alıp sinesine bastı ve derin bir şefkatle çocuğunu emzirmeye başladı. Kadını izlemekte olan Peygamberimiz, kadının bu davranışlarından son derece etkilenerek, Allah’ın kullarına olan sevgi ve rahmetini hatırlattı ve bize: “Şu kadının çocuğunu ateşe atacağını düşünürmüsünüz?” diye sordu. Biz: “Hayır, gücü yettiği sürece atmaz dedik.” Peygamberimiz: “ İşte Allah Teala, bu kadının çocuğuna olan şefkatinden daha çok kullarına merhametlidir” buyurdu.

Hz. Muhammed (s.a.v.), yanlış yaptıkları konularda torunlarını uyarırdı. Onlara doğruyu ve güzeli en iyi şekilde öğretirdi. Hz. Hasan (r.a.) bir gün Hz. Muhammed (s.a.v.) omzundayken zekât hurmalarından birini ağzına aldı. Bunu gören Hz. Peygamber (s.a.v.), “onu ağzından at! Muhammed ailesine zekâtın helal olmadığını bilmiyor musun?” diyerek torununun yanlış davranışına müdahale etti.

Peygamberimiz (s.a.v.), bir gün torunu Hz. Hasan’ı severken yanına gelen bir kişi: “Benim on tane çocuğum var. Onlardan hiçbirini öpmüş değilim.” deyince Hz. Muhammed (s.a.v.): “Merhamet etmeyene merhamet edilmez” buyurmuştur.