Namaz İbadeti ve Önemi - 4

• Su bulamayanlar teyemmüm ederek namaz kılmalıdır.
• Savaş durumunda olanlar, güçleri yettiği şekilde namaz kılmalıdır.
• Ayakta durmaya güçleri yetmeyen hasta ve engelliler, oturarak, buna da güçleri yetmeyenler, yatarak namazlarını kılabilirler.

Hz. Ayşe anlatıyor:” Bir gece Efendimiz ibadet etmek istediğini söyleyerek yanımdan ayrıldı. Abdestini alarak namaz kılmaya başladı. Ağlama sesini duydum. Öyle ki ağlamaktan secde ettiği yer ıslanmıştı. Sabaha karşı Bilal gelerek sabah namazı için seslendi. Efendimizin ağladığını fark edip sebebini sorunca: Ey Bilal! Şükreden bir kul olmayayım mı? Nasıl ağlamayayım?” buyurdu.

“Bir kez gönül kırdın ise bu kıldığın namaz değil,

Yetmiş iki millet dahi elin yüzün yumaz (yıkamak) değil.”

                                                                    (Yunus EMRE)

“Secde; kulun Rabbi’ne en yakın olduğu andır.”
                                      (Hz. Muhammed s.a.v.)
Bu hadisten;

I. Namaz insanı, Allah’a yakınlaştırır.
II. Secde, tevazünün zirve noktasıdır.
III. Secde, namazın hazırlık şartlarından biridir.

“Bir kimsenin cemaatle kıldığı namazın sevabı, evinde ve çarşı pazarda kıldığı namazdan yirmi beş kat daha fazladır. O kimse abdestini güzelce alıp, sonra sadece namaz kılmak maksadıyla mescide giderse attığı her adım sebebiyle bir derece yükseltilir, bir hatası da silinir. Namazını kıldıktan sonra abdestini bozmadan namaz kıldığı yerde kaldığı müddetçe, melekler ona: Allah’ım! Ona rahmetinle muamele et, ona acı! diyerek dua etmeye devam ederler. O kimse namazı beklediği sürece namazdaymış gibidir.” (Hadis-i şerif)

“Daha güneş doğmamıştı. Her yer alaca karanlıktı. Pencereye dayandım. Evlerin arasından gökyüzüne doğru yükselen Eski Cami’nin küçük ve ihtiyar minaresi daha boştu. Bir süre sonra minarenin şerefesinde genç müezzinin zayıf gölgesi hareket etti. Ben hırkama iyice büründüm. Soğuktan büzülmüş ve düşünceli ruhumu titreten ezanı dinlerken, on beş senedir kalkabildiğim bu büyük ve ruhaniyet dolu sabahların ilkini düşünüyordum. Ah, on beş yıl önceydi...”

                                                                                                                                                                                                                                                              (Ömer Seyfettin)

Bu parçadan hareketle;

I. Ömer Seyfettin’in namazlarını hiç aksatmadığı,
II. Ömer Seyfettin’in ilk sabah namazı heyecanını anlattığı,
III. Ömer Seyfettin’in namazın önemine dikkat çektiği.

Alnını secdeye koyan insan, kul ve yaratılmış olduğunun farkına varır, dinin haram kıldığı kibir ve gururu terk eder. İnsan haklarına saygılı olur. Allah rızası için iş yapmaya alışır.

• Daha çok sevap kazanılmasını sağlar.
• Birlikteliğin pekişmesine vesile olur.
• Kardeşlik ve yardımlaşma duygularını geliştirir.

Kıyamet gününde kulun ilk hesaba çekileceği amel olan namaz, insanın kurtuluşa ermesini sağlar.

Takarım beşibiryerdeyi,
Günümün gerdanına
Aralarım perdeyi
Şeytanın inadına.