10. Sınıf: Felsefe - 7. Ünite : Din Felsefesi - Din Felsefesi - Ünite Tekrar Testi - Test Soruları
TestSorular'da sadece oturum açmış öğrenciler çözdükleri testlerden puan kazanabilir.
Yok benim amacım puan toplamak değil sadece kendimi geliştirmek istiyorum diyorsan, sorular seni bekliyor.
Determinizme göre her şeyin bir nedeni vardır. Nedenin de
bir nedeni vardır. Bu sonsuza kadar giden bir döngüdür. Din
bu nedenlerin başına ilk olarak Tanrı’yı koyarak bu döngüyü
sonlandırır.
Din felsefesinin problemlerinden birisi de Tanrı’nın kendisini
nasıl olup da doğal bir varlık olan peygamberlere gösterebildiği
sorunudur. Tanrı, sonsuz, ölümsüz ve tümüyle manevi
bir varlıktır. Bundan dolayı, Tanrı’nın kendisini sonlu, ölümlü
ve maddi bir varlığa gösterebilmesi, açıklamaya ihtiyaç duyulan
bir olaydır.
Deizme göre; Tanrı evreni yaratmış, sonra da onu mükemmel
çalışan dev bir saat gibi kurmuştur. Tanrı bu eyleminden
sonra, insanların dünyevi işlerini verdiği akılla yapmasını isteyerek
dünyaya ilgisini yitirmiştir.
• Din felsefesi inanma üzerinde dururken, belli bir dinin
doğmalarını ele almaz. Din üzerine felsefi olarak düşünmek,
dinin kendisini veya türlerini, temel kavramlarını felsefenin
eleştirel, tutarlı, sistemli incelenmesinin konusu
yapar.
• Teoloji belli bir dini ve bu belli dine ait olan konu ve problemleri
ele alır. Teolojinin amacı, dini temellendirmek ve
açıklamak suretiyle inananların inançlarını güçlendirmektir.
Öznenin inanç aktı (bağ) ile elde ettiği bilgileri; bu bilgilerin
getirdiği davranış biçimlerini; felsefe temeli üzerinde eleştirmek
ve dinlerin kullandığı dili çözümlemek din felsefesinin
temel problemlerinden birisidir.
“Tanrı her şeyi bilen, mutlak ve iyi bir varlık ise bu dünyada
nasıl olurda kötülük olabilir?” sorusu sorulmuştur. Tanrı bu
dünyayı sonsuz sevgisini göstermek için yaratmıştır. Dolayısıyla
dünyadaki kötülüğün nedeni Tanrı olamaz. Bu nedenle
kötülük pozitif bir varlığa sahip olmadığı gibi iyiliğin yoksunluğudur.
Evrendeki en yüksek güç, evreni aşan bir varlık değil, evrenin
içinde olan, yani evrenin her tarafında yayılan bir varlık
olarak Tanrı’dır. Her şey Tanrı’dır. Tanrı da her şeydir. Tanrı,
doğadan ayrı olan ve evrenin üzerinde doğal olmayan bir
biçimde etkide bulunan bir varlık değil, evrenin kendisi ya da
süreçlerdir.
Descartes “Tanrı vardır.” düşüncesine ulaşmak için şu öncülleri kullanmıştır;
I. insan yetkin olmayan bir varlıktır.
II. insanda en yüksek derecede yetkin bir varlık düşüncesi vardır.
III. Bu düşünceyi insan zihnine yetkin bir varlık olarak Tanrı koymuştur.