Biyografi / Otobiyografi / Öz Geçmiş Özellikleri - 5

I.

1889’da Kahire’de doğan Yakup Kadri, Osmanlı imparatorluğu’nun son hükümdarlarından II. Abdülhamit devrinin çocuğudur. Altı yaşındayken Manisa’ya taşınır ailesi. Yazar, donuk ve sessiz Gediz’in getirdiği mille beslenmiş gürbüz üzüm kütükleri arasında geçen çocukluk demlerinin en güzel günleri Gediz çağında geçer. 

II.

 Cumhuriyet Devri şairlerinden olan Cemal Süreya, 1931’de Erzincan’da doğdu. 1954 yılında Siyasal Bilgiler Fakültesini bitirdi. Maliye Bakanlığında müfettiş muavini ve müfettiş olarak çalıştı. 1965’te istifa ettiyse de 1972'de Ankara’da yine aynı işe döndü, bir ara İstanbul’da Darphane Müdürlüğü yaptı (1975- 1976), emekli oldu. 1990’da İstanbul’da vefat etti.

Fuat Köprülü (1890 - 1966) İstanbul’da doğmuştur. Ayasofya Rüşdiyesi’nde, Mercan idadisi’nde, bir süre de Hukuk Fakültesi’nde okumuştur. Fecriati topluluğuna katılarak ilkin şiir yazmakla basın hayatına atılmış, çok genç yaşta Darülfünun Türk Edebiyatı Tarihi profesörlüğüne tayin edilmiştir. Türkiyat Enstitüsü’nü kurmuş (1924), Milli Tetebbular Mecmuası, Türkiyat Mecmuası, Türk Hukuk ve İktisat Mecmuası gibi bilim dergilerini yayımlamıştır.

Zâti’nin kormuyam sanatın meğer 
Beyâni’nin fazlı cihanı değer 
Koca Necati’yi sorarsan eğer 
Ordu şuaranın pir-i irfanı
 

Bu dörtlük, Âşık Ömer’in çeşitli sanatçılar hakkında bilgi verdiği “Şairname” adı eserinden alınmıştır.

Kudemadan Birkaç Şair, Recaizâde Mahmut Ekrem’in, Sinan Paşa, Fuzuli, Ebu’s Suud Efendi, Bâki, Nef’i, Nâbi, Nedim, Çelebizâde Asım, Şeyh Galip, Pertev Paşa ve Sami Paşa gibi ve önemli şahısların şiirlerinden örneklerin ve önemli bilgilerin yer aldığı bir eserdir.

1916 ya da 1917 yılının sonuna doğru doğmuşum. Babamın Kur’an üzerine yazdığı not 1332 Aralık ayı. Miladiye çevrilince 1917 yılının 9 Ocak günü oluyor, doğruysa.
Ha bir yıl önce ha bir yıl sonra, ne önemi var, denilebilir. Bence çok önemli. O kış kıyamet günlerinde annem tifo ya da tifüsten ağır hasta göç ederken bir kağnı üstünde doğabilirdim. Annem çok sağlam yapılı bir köylü ağa kızıydı. İnatçı, acımasız, pratik zekalı. Yaşı belli değildi. Hiç perhiz etmedi. 90’ına doğru öldü.
I. Anlatım birinci kişi ağzından yapılmıştır.
II. Öyküleyici bir anlatım söz konusudur.
III. Sözcükler temel anlamının dışında kullanılmıştır.
IV. Bir biyografiden alınmıştır.

İstanbul’da Boğaziçi’nde,
Bir fakir Orhan Veli’yim;
Veli’nin oğluyum,
Tarifsiz kederler içinde.
Urumelihisarı’na oturmuşum;
Oturmuş da, bir türkü tutturmuşum.