Cumhuriyet Dönemi- 1960 Sonrası Toplumcu Şiir - 1

Buralardan kaç kere geçtik
Ak kavakiar
Söğütler
Gelincikler
Nerde bizim ölüler
Nerde ağalar
Onulmaz yaralı çocuklar nerede
Haydi, benim doru atım
Yüreğim gürültüyle çarpar
Varalım bağ evine

Sanatçı, Doğu Anadolu’nun yüzlerce yıldır duyulmayan yanık, içli ve asi sesidir. Onun şiirlerinde kırsal alana çekilen özne, doğanın yalın diliyle konuşur. Anadolu insanının yüzlerce yıllık çilesi, özlemi, sevinci ve isyanı Dadaloğlu, Pir Sultan ve Karacaoğlan geleneğinden beslenen şairin firik söyleyişiyle şiire akar. Sanatçı, çapaksız diliyle bir çırpıda okunu veren şiirlerini tek şiir kitabı olan Hasretinden Prangalar Eskittim adıyla yayımladı.

I. Yahya Kemal             → Beyaz Lisan
II. Refik Durbaş            → Toplumcu şiir
III. Necip Fazıl              → Metafizik duyarlık
IV. Ataol Behramoğlu  → Dinî lirizm
V. Oktay Rıfat              → Şairaneliğe karşı çıkmak

I. İlk şiirleri yerel gazete ve dergilerde yayımlandı.
II. Gerçek şiir kimliği 1965-1971 arasında Papirüs, Halkın Dostları, Şiir Sanatı, Yeni Gerçekte çıkan şiirleriyle olmuştur.
III. Bir Ermeni General, Bu Aşk Burada Biter, Bebeklerin Ulusu Yok şiir kitaplarından bazılarıdır.

- Yerleşik düzene eleştiri
- Toplumdaki sınıfsal sorunlar
- Kadın, doğa, kentleşme sorunları
- Şiiri hayal gücünün kapalı duvarlarından kurtarıp gerçek hayata çıkarmak
- Umut ve yarına inanç, direnme ve isyan konuları
- slogan üslubu

korsanlardan kaptığım gürlek nara
işime yaramıyor
rençberlerin o rahat
ve oturmuş lehçesinden tiksinirim
boynumda
bana yargı yükleyenlerin
utançlarından yapılma mücevherler
sırtımda sağır kantarı gizli bilgilerin
mataramdaki suya tuz ekledim, azığım yok
uzun yola çıkmaya hüküm giydim.

cibâli uyanmasın evliya gibi uyuyor
kuytulara sokulmuş yummuş gözlerini
dudakları kilitli kirpikleri dolaşık
uykusunun içinde bir çığlık dağılıyor
gözbebekleri kirli gölgeleri sırnaşık
cibâli korkuyor uykusu bölünmesin
uyusun büyüsün bulutlar uyanmasın
gemiler uyanmasın haliç buğulanmasın

Ey artık ağzı ve saçları
Uzun bir karanlığı ağartan boyna
Maviden aşka boyayıp silahları
Bilenip bir başkaldırmaya
Korkak ve umutsuz yerlilerden
Söküp son hızla çadırları
Ağaran bir kan. geceden
Yepyeni bir çıldırmaya

Gidilir gelinir.
Belki sağ salim dönülür, hepsi o kadar.
Günler geceler çabuk geçer.
Çabuk geçmez şaşkın bir çocuğun hüznü
Vapurlar, arabalar, karlar çabuk geçer.
Ayrılık da özlem de her şey...
Her şey çabuk geçer
Ve birden gün ağarır.
Hepsi o kadar

Bu dizelerle ilgili olarak 

I. Serbest ölçüyle yazılmıştır.
II. Beyit nazım birimi kullanılmıştır.
II!. Yinelemelerle anlamsal yoğunluk sağlanmıştır.
IV. Konuşma dilinin söz değerleriyle oluşturulmuştur.
V. Karamsarlık ve bunalım teması işlenmiştir,