Cumhuriyet Dönemi - Milli Edebiyat Anlayışını Yansıtan Şiir - 2

I. Ömer Bedrettin Uşaklı      → Anadolu şairi
II. Arif Nihat Asya                → Vatan şairi
III. Behçet Necatigil             → Evler şairi
IV. Kemalettin Kamu            → Gurbet şairi
V. Orhan Şaik Gökyay          → Dede Korkut’un torunu
 



 

Yirmili ve özellikte otuzlu yıllar, edebî düzlemdeki yenilikçi çıkışlara sahne olmanın yanında belli konu başlıkları çevresinde poetik ve eleştirel görüşleri, tartışmaları ve gruplaşmaları da barındırır. Anılan süreç bu bakımdan da bir hayli hareketlidir.

I. Şiirin bireyselliği ve toplumsallığı,
II. Şiirin inkılâp içindeki yeri
III. Divan şiirine yaklaşım
IV. Şiirin biçim ve iç meseleleri
V. Geleneğe karşı tutum

söz konusu görüşlerin ve polemiklerin başlıca konusunu oluşturur.

I. metin

Bir şiir ki şehitlerin al kanıyla yazılmış;
Bir kılıç ki kitabının ali yanma asılmış;
Bir altından heykeldir ki bir odaya konulmuş.
Biz o şiiri isteriz ki çifte giden babalar.
Ekin biçen genç kızlarla, odun kesen analar,
Yanık sesin dinlerlerken gözyaşların silsinler.

II. metin

Şairim,
Zifiri karanlıkta gelse şiirin hası,
Ayak seslerinden tanırım.
Ne zaman bir köy türküsü duysam.
Şairliğimden utanırım.

Hem heceyle hem de aruzla şiirler yazmıştır. Orhan Seyfi Orhon’la birlikte çeşitli dergiler çıkartmıştır. Türk edebiyatının önemli mizah yazarlarındandır. Akbaba adlı mizah dergisini uzun süre yönetmiştir. Sanatçı dostlarını Portreler kitabında, Cağaloğlu yokuşundaki gazetecilik anılarını Bizim Yokuş kitabında toplamıştır.

Bu vatan toprağın kara bağrında
Sıradağlar gibi duranlarındır,
Bir tarih boyunca onun uğrunda
Kendini tarihe verenlerindir.

I. Şiirleri genelde ikiliklerden ve dörtlüklerden oluşur.
II. Kısa ancak yoğun bir söyleyiş özelliği vardır.
III. “Alay ve taşlama” şiirine egemen olan öğelerdir.
IV. Dünya Kaçlı Gözüme, Yuvar/ağın Köşeleri, Lavinya eserlerinden bazılarıdır.

I. Bu Vatan Kimin
II. Bingöl Çobanlan
III. Memleketimden İnsan Manzaraları
IV. Hasretinden Prangalar Eskittim
V. Erciyes’ten Kopan Çığ
VI. Bir Bayrak Rüzgâr Bekliyor

(I) Hecenin beş şairinden biridir. (II) Mizah konulu şiir ve yazılarını “Çimdik" imzasıyla yayınlamıştır. (III) Şiir, oyun, anı ve roman türünde eserler vermiştir. (IV) Aruza Veda şiirinde aruzdan ayrılmanın üzüntüsünü dile getirerek aruza veda eder. (V) 1922’de yazdığı Gülistan ve Harabeler eserinde vatanın hâlini "harabeye”, geleceğini ise "gülistan”a benzetmiştir.

Saçılır kır çiçekleri / Ağzımı açtığım zaman.
En çok yurdumdan söz ettim / Doğayla insanla içli dışlı
İlk ustam oldu benim halk /Belleğimde akıp giden ırmak
Köylü diliyle türkü çağırdım/ Onlarla gülüp ağlayarak
İşte doğrusu sözgelimi
Dokuyup yol üstüne attıklarım
Birer küçük köylü kilimi.