Fetihle Gelen Dönüşüm - 1

Osmanlı Devleti’nde şehir merkezine cami, aşevi, hamam, şifahane gibi kurumlar yapılmış, yerleşme ise daha dış mahallelere kaydırılmıştır.

Osmanlı Devleti’nde sokaklar bezzazlar, saraçlar, kavaflar, sahaflar, yemeniciler, bakırcılar gibi isimleri almıştır.

Osmanlılar, fethettikleri şehirlere yerleşerek onları imar etmeye devam etmiştir.

Bir tarih belgeselinde “Fatih Sultan Mehmet, İstanbul’un Fethi’nden sonra şehre gelen yolları ve köprüleri tamir ettirmiştir.” denmiştir.

Osmanlı kentinde mahalle, sosyal sınıflaşmaya göre değil etnik ve dinî farklılığa göre biçimlenmiştir.

Geleneksel anlamda konar-göçer bir yaşam tarzına sahip olmasına rağmen Osmanlılar, kuruluştan itibaren yerleşik hayatı daha fazla benimseyen bir siyasi teşekkül olarak ortaya çıkmıştır.

Osmanlı’da, mahalle; aynı mescitte ibadet eden cemaatin, aileleri ile birlikte ikamet ettikleri şehrin bölümüdür.

Osmanlılar fethettikleri şehirlerde cami, medrese, mescit, han ve hamam gibi yapılar inşa etmiş, buralardaki çarşı ve pazarları geliştirmiş ya da yeniden inşa etmiştir.

Osmanlı şehrinin merkezinde bir mabet, devlet ofisi ve ekonomiye hizmet eden binalar vardı.