Şiir Türleri - 2

İnsanın yüreğindeki tele dokunan; ölüm, ayrılık, aşk, özlem gibi konuları işleyen, coşkulu bir anlatımı olan şiirlere — ; savaş, kahramanlık, vatan sevgisi konularını yiğitçe bir söylemle dile getiren şiirlere ise — denir

Sana ibret gerek ise,
Gel göresin bu sinleri.
Ger taş isen eriyesin,
Bakıp göricek bunları.
 

Şunlar ki çoktur malları,
Gör nice oldu halleri,
Sonucu bir gömlek imiş 
Anın da yoktur yenleri

Belimizde kılıcımız kirmani 
Taşı deler mızrağımın temreni 
Hakkımızda devlet etmiş fermanı 
Ferman padişahın dağlar bizimdir
 

Dadaloğlu yarın kavga kurulur 
Öter tüfek, davlumbazlar vurulur 
Nice koçyiğitler yere serilir 
Ölen ölür, kalan sağlar bizimdir

Bu vatan, toprağın kara bağrında 
Sıradağlar gibi duranlarındır,
Bir tarih boyunca onun uğrunda 
Kendini tarihe verenlerindir.
 

Tutuşup kül olan ocaklarından,
Şahlanıp köpüren ırmaklarından,
Hudutta gaza bayraklarından 
Alnına ışıklar vuranlarındır

Safi isen alub satma 
Helaline haram katma 
Yolun eğrisine gitme 
Doğru yola nazar eyle

Atiyi karanlık görerek azmi bırakmak
Alçak bir ölüm varsa eminim, budur ancak
Ey dipdiri meyyit: “iki el bir baş içindir.”
Davransana... Eller de senin, baş da şenindir
Yeis öyle bataktır ki düşersen, boğulursun.
Ümide sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!

Âlemi tan eder yanına varsan
Seni yanıltır bir mesele sorsan
Bir cim çıkmaz eğer karnını yarsan
Camiye gelir de erkan beğenmez

Dedim dilber yanakların kızarmış
Dedi çiçek taktım gül yarasıdır
Dedim dane dane olmuş benlerin
Dedi zülfüm değdi tel yarasıdır

Philokleon:
Dostlar çoktan duydum sesinizi 
Ama çıkıp gelemem ardınızdan 
Bırakmıyorlar beni mahkemeye 
Gidip yorganı vermeye 
Canlara kıymaya bırakmıyorlar 
Koro:
Kimmiş o? Söyle dostlarına 
Kimmiş seni eve kapayan?