Şiirde Yapı Ahenk - 1

Kerem der ki dağ üstüne dağ olmaz
Ah çekenin yüreğinde yağ olmaz
Elin kızı gelip sana bağ olmaz
Varıp kapısına kul olmayınca

Bu dizelerle ilgili olarak verilen

I. Alındığı şiirin son dörtlüğüdür.
II. 11'li hece ölçüsüyle oluşturulmuştur.
III. Tam uyak ve redif kullanılmıştır.
IV. Nazım biçimi semaidir.
V. Benzetme sanatından yararlanılmıştır,

Kul Yusuf’um der bu kemler
Gözümden akıttın demler
Benim çektiğim sitemler
Yardan bana çaba düştü

I. Şiirin ilk dörtlüğünden alınmıştır.
II. Düz kafiye örgüsüne sahiptir.
III. Sekizli hece ölçüsü kullanılmıştır.
IV. Redife yer verilmemiştir.
V. Durak yoktur.

Ölüm asude bahar ülkesidir bir rinde;
Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter.
Ve serin serviler altında katan kabrinde
Her seher bir gül açar, her gece bir bülbül öter.

Gafiller boğuşsun, sen kal uzakta
Yalnız ibret al, dikkatle bak da
Gün gelir hepsi buluşur toprakta
Bugün devam eden kavgayı hoş gör

Sahipsiz bahçenin gülünü derme
Düşmanın şehrinde dostunu sorma
Kendini beğenir, sonradan görme
Onu servet bulduğunda göresin

Karac’oğlan der ki kondum göçülmez
Acıdır ecel şerbeti içilmez
Üç derdim var birbirinden seçilmez
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

Yeni yeni tüterken ocakların dumanı
Kadın en büyük kuvvet erkeğin işinde
Erkekleri kaçtı, kadınlan kaçtı
Evler dilsiz şikâyet kaçmışların peşinde.

Esti seher yeli söküldü seller
Gidiyorum kömür gözlüm ağlama
Ağlamanın vakti geçti ne çare
Kemend atıp yollarımı bağlama

I. Cihan altüst olurken seyre baktın, öyle durdun da,
   Bugün bir serseri, bir derbedersin kendi yurdunda!
   Gebermek istiyorsan, başka! Lâkin korkarım, yandın;
   Ya sen mahkûm iken, sağlık ölüm hakkın mıdır sandın?

II. Hep senin renginde görünür bahar
    Yaprakta yeşilin gülde kokun var
    Yama yama kalbimdeki yaralar
    Sıra sıra dikişinde sen varsın