Tımar Sistemi ve Tımarlı Sipahiler - 2

Osmanlı Devleti’nde tımarlı sipahiler;

I. tarım ekonomisinin devam ettirilmesi,
II. başkentin ve sarayın korunması,
III. taşra halkının mal ve can güvenliğinin sağlanması

Tımar sahipleri, tasarruf ettikleri yerin yıllık gelirine göre ………… denilen atlı askerleri yeme, içme, silah ve at gibi her türlü ihtiyaçlarını karşılayıp yetiştirmişlerdir.

Osmanlılarda sınır güvenliğini sağlamak amacıyla kurulan akıncı teşkilatının yürüttüğü idari ve askerî hizmetler arasında;

I. sefere çıkan orduya kılavuzluk yapma,
II. keşif, pusu ve düşman takibi yapma,
III. yabancı ordular hakkında bilgi toplama

Türk-İslam devletlerinde tarımsal üretim, “Saban giren yer mülk olmaz.” anlayışıyla kontrol altında tutulmuştur. Osmanlı Devleti'nde bu amaçla benimsenen tımar sistemi, daha önceki devletlerin toprak sistemi geliştirilerek uygulamaya konulmuştur.

Osmanlı Devleti’nde çok gelir getiren dirlik topraklarının yüksek devlet görevlilerine, az gelir getiren arazilerin alt düzey memurlara tahsis edilmesi;

I. maaş karşılığı verilme,
II. arazileri zirai üretime kapatma,
III. alım, satım ve kiralama hakkını sipahiye bırakma

Tımar sisteminde ilk aşamada, fethedilen herhangi bir bölgenin tahriri yapılarak vergi gelirleri belirlenir. Bu gelirler, farklı büyüklükte parçalara ayrılarak tımar sahiplerinin makamlarına göre dağıtılır. Tımar sistemi içerisinde yer alan bu dirlikler gelir durumuna göre has, zeamet ve tımar olarak üçe ayrılır.

Osmanlı tımar sisteminde dirliklerin;

I. mülkiyetin devlete ait olması,
II. kamu görevlilerine maaş karşılığı ve süreli verilmesi,
III. çift, yarım çift gibi büyüklüğüne göre sınıflandırılması