Ulusallaşmanın ve Endüstrileşmenin Sosyal Etkileri - 1

II. Mahmut Dönemi’nde yapılan;
 

I. Köy ve mahallelere muhtar tayin edilmesi
II. Müsadere usulüne son verilmesi,
III. Mekteb-i Maarifi Adliye’nin kurulması,
V. Mektebi Mülkiye’nin açılması

10. Osmanlı Devleti Tanzimat Dönemi’nde haklar ve sorumluluklarda eşitlik doğrultusunda gayrimüslimleri de askere almaya başlamıştır.

II. Abdülhamit eğitim faaliyetlerinde Türklerin yoğun yaşadığı Anadolu’ya ağırlık verdi. Azınlık ve yabancı okullara Türk öğretmenler atanarak kontrol altına alınmaya çalışıldı.
 

Bu duruma göre,
 

I.  Laik eğitime geçilmiştir.
II.  Azınlık ve yabancı okullarında devletin otoritesini arttırmaya çalışmıştır.
III.  Modern eğitime ilk defa Abdülhamit döneminde geçilmiştir

Fransız ihtilali’nden sonra Avrupada askerlik, vatan hizmeti haline dönüştürülmüştür.

Askerliğin zorunlu bir sisteme dönüştürülmesiyle Avrupada;

I.  Halk üzerindeki otoritelerin artması,
II.  Merkezi otoritelerin zayıflaması,
III.  Savaşların yıkıcı etkilerinin azalması,
 

XIX. ve XX. yüzyıl başlarında had safhaya varan misyonerlik faaliyetleri, İngiltere, Fransa, İtalya, Amerika vb. devletlerin siyasi amaçlarıyla örtüşerek, Osmanlı Devleti’nin yıkılmasında önemli rol oynamıştır. Çok değişik çalışma metotları olan misyonerlik teşkilâtları, sosyal ve kültürel alanlar başta olmak üzere bir çok alanda faaliyetlerde bulunmuşlardır. Bu tür sosyal görünümlü faaliyetlerle, Hıristiyan tebaanın bulunduğu bölgeler tespit edilmiş, bu dine mensup olanlara imkânlar sunularak kazanılmaya çalışılmıştır.

Paragrafa göre Osmanlı Devleti’nin son dönemlerindeki misyonerlik faaliyetleri ile ilgili olarak,
I.  Batılılar emperyalist emelleri için kullanmışlardır.
II.  En fazla eğitim alanında faaliyet göstermiştir.
III.  Hristiyan tebaanın yoğun olduğu yerleri tercih etmiştir.

Osmanlılarda birçok farklı eğitim müfredatı ve bunları uygulaya eğitim kurumlan bulunurdu.

XIX yüzyılda ulus devletler ile birlikte Avrupa da zorunlu askerlik sisteme geçilmiş ve orduya önemli görevler verilmiştir.

Osmanlı Devleti’nde XIX. ve XX. yüzyıllarda görülen;

Güzel sanatların gelişmesi,
Halkın yaşam biçiminin değişmesi,
Halkın yönetimde etkili hâle gelmesi,
Padişahın hak ve yetkilerinin kısıtlanması

gelişmelerinin yaşanmasında,

I.  Senediittifak’ın imzalanması,
II.  Yeniçeri Ocağının kaldırılması,
III.  Sanayiinefise Mektebi’nin açılması,
IV.  Jön Türklerin çalışmalar yapmaları,
V.  Çeşitli gazete ve dergilerin çıkarılması,
 

I. Yeniçeri Ocağfnın kaldırılması
II.  Telgrafın kurulması
III.  Ülkede demir yolu ağlarının yapılması

II. Abdülhamit Dönemi’nde fakirler ve ihtiyaç sahipleri için çeşitli kurumlar kurulmuştur. Yine bu dönemde Batı’dan birçok uygulama Osmanlı ülkesine getirilmiştir. Batı’nın uygulamalarını II. Abdülhamit süzgeçten geçirip mevcut geleneksel uygulamalarla yoğurarak topluma kazandırmaya çalışmıştır. Avrupa’dan sosyal sigortalar sistemini de getiren II. Abdülhamit emeklilik sistemine yeni hükümler ekleyerek daha işler bir hâle kavuşturmuştur.

Yalnızca verilen metne dayanılarak,

I.  Osmanlı Devleti sosyal devlet olma yolunda önemli bir adım daha atmıştır.
II.  Avrupadaki gelişmeler doğrudan örnek alınıp uygulanmıştır.
III.  Osmanlı Devleti’nin askeri yapısı güçlenmiştir.

I. Kiliseler
II.  Yabancı okullar
III.  Yabancı elçilik ve konsolosluklar

XIX. yüzyılda Osmanlı Devleti’nde eğitim alanında büyük yenilikler yapılmıştır. II. Mahmut, Yeniçeri Ocağı’nı kaldırdıktan sonra, modern yöntemlere uygun olarak eğitim alanındaki ıslahatlarına başlamıştır. Ayrıca, yurt dışına öğrenci gönderilmiştir. Bir taraftan medreseler aynen korunurken diğer taraftan da yabancı dil, matematik, fen gibi bilim dallarında eğitim yapan, Batılı tarz anlayışla eğitim öğretim faaliyetlerini yürüten okullar açılmıştır. Bir yandan yeni anlayışla eğitim yapan okullardan mezun olanlar, diğer yandan geleneksel medrese eğitimini tamamlayanlar toplum içerisinde aynı anda varlıklarını sürdürmüşlerdir.